Premiery, wznowienia, 45 lat Polskiego Teatru Tańca
12 września
Polski Teatr Tańca, PREMIERA „Wszyscy jesteśmy bogami” w 45. rocznicę założenia PTT – Baletu Poznańskiego
Scenariusz i reżyseria: Tomasz Rodowicz
Muzyka: Tomasz Krzyżanowski
Kostiumy: Joanna Klimas
Scenografia: Andrzej Grabowski
Dramaturgia: Anna Królica
Opieka choreograficzna: Iwona Pasińska
„Wszyscy jesteśmy bogami” to spektakl o podróży do własnej boskości, którą trzeba odnaleźć w najprostszych ludzkich relacjach i w spotkaniu z innymi. Zespół Polskiego Teatru Tańca zaryzykował i zdecydował się odnaleźć te ścieżki w polifonicznych i polirytmicznych strukturach antycznych hymnów
– Tomasz Rodowicz.
15 września
„Usłyszeć taniec” w Centrum Sztuki „Impart” we Wrocławiu
„Usłyszeć Taniec” to widowisko różnych form stepowania: flamenco, stepu irlandzkiego, amerykańskiego, tańca współczesnego oraz muzyki ethnojazzowej granej na żywo. Barwny spektakl, w którym taniec jest częścią muzyki, a muzyka – tańca. Różne kultury spotykają się w jednym miejscu, a tradycja i współczesność to synonimy.
Taniec jazzowy, współczesny: Marta Czyż
Step amerykański: Karol Drzewoszewki
Flamenco: Agata Teodorczyk
Choreografia, reżyseria, taniec irlandzki: Mateusz Wójcik
17, 24 września oraz 1, 8, 15, 22 października
Biały Teatr Tańca w Teatrze Komedia w Warszawie
ŚMIERĆ i DZIEWCZYNA
Muzyka: Franz Schubert
Libretto, choreografia, kostiumy, światła: Izadora Weiss
LIGHT
Muzyka: Philip Glass
Libretto, choreografia, scenografia, światła: Izadora Weiss
Kostiumy: Hanna Szymczak i Izadora Weiss
17 września
Opera Śląska gościnnie w Teatrze Śląskim w Katowicach, „Szeherezada/Medea”
https://www.youtube.com/watch?v=xx1Ra7rewZ0
Muzyka: Nikołaj Rimski-Korsakow/Samuel Barber
Choreografia: Robert Bondara
Scenografia i kostiumy: Martyna Kander
Reżyseria światła: Maciej Igielski
Projekcje wideo: Ewa Krasucka
23 września
Opera Wrocławska, „Karnawał zwierząt” – familijny spektakl baletowy
Muzyka: Camille Saint-Saëns
Choreografia: Anna Hop
Scenografia i projekcje: Małgorzata Szabłowska
Kostiumy i wizualizacje: Katarzyna Rott
Narrator: Łukasz Borkowski
Teksty: Kamil Maria Banasiak
Spektakl dla widzów młodszych i starszych, druga obok „W krainie Czarodziejskiego fletu” familijna premiera Opery Wrocławskiej w sezonie 2016/2017, z jednej strony muzycznie przedstawia zwierzęta znane nam z codziennego życia i dalekich podróży, a z drugiej – w płaszczyźnie choreograficznej – przybliża najmłodszym tajniki sztuki baletowej.
22, 23 września
Teatr Wielki – Opera Narodowa, NOWE OBSADY, „Jezioro łabędzie”
Muzyka: Piotr Czajkowski
Libretto: Paweł Chynowski
Choreografia: Krzysztof Pastor
Po latach nieobecności „Jezioro łabędzie” powróciło na scenę Teatru Wielkiego w Warszawie, w autorskiej choreografii Krzysztofa Pastora, z zachowaniem najcenniejszych fragmentów rosyjskiej wersji (…). Rzecz dzieje się już nie na niemieckim dworze i bohaterem nie jest zakochany w Odetcie książę Zygfryd, ale syn cara Aleksandra III – Niki. W Rosji wersja ta może zostać uznana za obrazoburczą, i to nie z powodu choreografii, tylko libretta traktującego o romansie carewicza z Polką Matyldą Krzesińską
– Joanna Brych, „Jezioro: powrót”, tygodnik POLITYKA, 30 maja 2017
30 września
Opera Śląska w Bytomiu, „Szeherezada/Medea”
Muzyka: Nikołaj Rimski-Korsakow/Samuel Barber
Choreografia: Robert Bondara
Scenografia i kostiumy: Martyna Kander
Reżyseria światła: Maciej Igielski
Projekcje wideo: Ewa Krasucka
Patologicznie zazdrosny Szahrijar (Karol Pluszczewicz) obsesyjnie śledzi, za pomocą ukrytych kamer monitoringu, swoją żonę Zobeidę (Michalina Drozdowska), a przy okazji dręczy służbę i siebie samego. Toksyczny związek kończy się tragicznie, nie tylko dla małżonków (…)
Bohaterką drugiej części wieczoru jest zdradzona Medea, a akcja – tak jak w tragedii Eurypidesa – toczy się w Koryncie i ograniczona jest do zabójstwa Kreuzy
– Joanna Brych, „Miłość, zdrada i zemsta”, tygodnik POLITYKA, 28 maja 2018
2, 3, 4, 5 października
Teatr Wielki w Poznaniu, „Skrzypek na dachu” – musical w dwóch aktach
Libretto: Joseph Stein na podstawie opowiadań Szolema Alejchema
Reżyseria i choreografia: Emil Wesołowski
Scenografia: Ryszard Kaja
Musical jest czymś specyficznie amerykańskim, co w Stanach Zjednoczonych, a zwłaszcza w Nowym Jorku, otoczone jest osobną, własną postacią kultury. Jego europejskim odpowiednikiem nie jest ani opera, ani operetka. Muzyczna otwartość musicalu, łatwość z jaką adaptuje pomysły z rodzajów muzyki, jazzu, muzyki ludowej i popularnej, świadczą, że wyrastał w świecie nieco odmiennym niż niedawna jeszcze Europa. „Skrzypek na dachu” jest jednak zarazem na wskroś europejski, chociaż przywołuje obraz Europy bezpowrotnie utraconej, Europy sztetli, cadyków i rabinów – świata, którego wspomnienie jest zarazem ożywczym źródłem i największym wyrzutem sumienia naszego kontynentu.
10, 11 października
Teatr Wielki w Łodzi, „Ścieżki życia” – wieczór baletowy
Carl Orff / Tamás Juronics
CARMINA BURANA
Hans Zimmer / Bogumiła Szaleńczyk
THE WAY OF LIFE
Choreografowie: Bogumiła Szaleńczyk – „The Way of Life” i Tamás Juronics –„Carmina burana”, każdy na swój sposób, nie tylko przekładają muzyczne frazy na taneczne pas, ale w obu kompozycjach odnajdują obrazy „z życia wzięte”, żywych bohaterów z ich emocjami, rozterkami i egzystencjalnymi dylematami; postacie jakże nam bliskie, bo bardzo podobne każdemu z nas.
12 października
Opera Bałtycka w Gdańsku, PREMIERA „Giselle”
Adolphe Adam
Choreografia I aktu: Emil Wesołowski
Choreografia II aktu: Izabela Sokołowska-Boulton, Wojciech Warszawski
Wystawiona w Paryżu 28 czerwca 1841 r. w Królewskiej Akademii Muzyki (Operze Paryskiej) „Giselle” inspirowana jest tradycyjnym motywem miłości silniejszej niż śmierć, który sięga do mitu o Orfeuszu i Eurydyce, aby osiągnąć swój szczyt w połowie XIX wieku. Dzieło z muzyką Adolphe’a Adama jest klasycznym baletem, spotykającym się z nieustannym zachwytem publiczności. Sam Czajkowski, wielki symfonik i twórca również muzyki baletowej, określał „Giselle” jako „poetycką, muzyczną i choreograficzną perełkę”. Historia, w której splatają się dwie równoważące się miłości, do mężczyzny za życia i do tańca pod postacią wiły doskonale odzwierciedla romantyczne idee.
20 i 21 października
Opera Krakowska, „Orfeusz i Eurydyka”
Muzyka: Christoph Willibald Gluck
Choreografia: Giorgio Madia
Scenografia i kostiumy: Bruno Schwengl
Giorgio Madia, z pochodzenia Włoch, pracujący dziś jako choreograf na znaczących scenach Europy, autor inscenizacji „Kopciuszka” w Operze Krakowskiej przed kilku laty, przygotował „Orfeusza i Eurydykę” (wersja francuska) po raz pierwszy, specjalnie dla Opery Krakowskiej. Jest to spektakl operowy i baletowy zarazem. Każda z postaci opery ma swój odpowiednik w postaci na planie baletowym.
Nareszcie zasłużony i niekwestionowany sukces przy Lubicz! I nie tylko dlatego, że opera „Orfeusz i Eurydyka” w kompletnej wersji scenicznej dawno w naszym mieście nie gościła. Inscenizacja opery Christopha Willibalda Glucka wyrasta na prawdziwą perełkę…
– Mateusz Borkowski „Gazeta Wyborcza”, 30.04.2013
21 października
Opera na Zamku w Szczecinie, „Dzieci z dworca ZOO”
Muzyka: David Bowie, Valgeir Sigurðsson, Ólafur Arnalds, Alice Sara Ott
Choreografia i inscenizacja: Robert Glumbek
Scenografia: Wacław Ostrowski
Kostiumy: Tijana Jovanović
Reżyseria świateł: Dawid Karolak
Spektakl inaugurujący festiwal tańca współczesnego TANZTENDENZEN.
Glumbek wziął niezaprzeczalne fakty z książki i stworzył z pomocą scenografii, oświetlenia oraz strojów przygotowanych przez Wacława T. Ostrowskiego, Dawida Karolak oraz Tijanę Jovanowić, egzystencjalną atmosferę, budzącą w odbiorcy jednocześnie niepokój i uniesienie, zaś występ całej obsady, szczególnie Karoliny Cichy-Szromnik w roli Christiane, naprawdę chwyta za serce
– Alison Kent, „Dance Europe”
27 października
Opera Wrocławska, PREMIERA „Giselle”
Choreografia: Ewa Głowacka, Zofia Rudnicka
Kostiumy i scenografia: Tatiana Kwiatkowska
Romantyczna historia, w której świat realny przeplata się ze światem zjaw. Tłem historii libretta jest legenda o pięknej wieśniaczce, która zakochała się w księciu, nie znając jego prawdziwej tożsamości. Kiedy wychodzi na jaw, że ukochany nie jest chłopskim synem, a arystokratą, zrozpaczona Giselle odbiera sobie życie. Akcja jednak toczy się dalej. Po śmierci dziewczyny, nocą nad jej mogiłą zjawia się nieszczęsny książę Albert opłakując śmierć młodej wieśniaczki (…) Balet Adolphe’a Adama to typowy balet romantyczny, który odznacza się wyrazistymi i łatwymi do zapamiętania motywami melodycznymi. Wrocławska „Giselle”, przygotowana przez chorograficzny tandem Ewy Głowackiej i Zofii Rudnickiej, została pomyślana, jako pozycja klasyczna, pielęgnująca najlepsze tradycje tańca baletowego.
