W najbliższych dniach
17 maja
LA SYLPHIDE, XXV Łódzkie Spotkania Baletowe, Balletto del Teatro dell’ Opera di Roma w Teatrze Wielkim w Łodzi
Choreografia: Paul Chalmer wg Augusta Bournonville’a
Muzyka: Hermann Severin von Løvenskjold
18 maja
WIECZÓR BALETÓW POLSKICH, PREMIERA, Opera na Zamku w Szczecinie
Balety polskie odkrywane na nowo – „Na kwaterunku” Moniuszki w błyskotliwej interpretacji Roberta Bondary oraz „Pieśń o ziemi” Palestra w choreografii włoskiego twórcy Paolo Mangioli
W 200. rocznicę urodzin Stanisława Moniuszki zastanawiam się, jak on sam podszedłby do obchodów. Przede wszystkim sądzę, że chciałby zejść z cokołu. Wyróżniał się talentem, pracowitością, ale i poczuciem humoru. Nie myślał o sobie w kategoriach „spiżowych”. Dzisiaj właściwie moglibyśmy powiedzieć, że cała jego twórczość, wielopłaszczyznowa, wielokontekstowa, zostaje sprowadzona do polskiego dworku, kontusza i kuranta. I kiedy zastanawiałem się, w jaki sposób artystycznie uczcić jubileusz Moniuszki, to rozmawiając z dyrektorem Jerzym Wołosiukiem i Karolem Urbańskim (kier. baletu Opery na Zamku), zwróciliśmy uwagę na Roberta Bondarę. Wiedzieliśmy, że w jego wykonaniu będzie to inscenizacja niezapomniana. I to, w jakim kierunku ta inscenizacja „pójdzie”, to jest dokładnie to, co chciałbym w rocznicę urodzin Moniuszki zobaczyć i to, czym teatr powinien do swojej publiczności przemówić. Tu nie ma dziarskiej dziewczyny i ułana podkręcającego wąsa. Jest wojna. Coś niebywale uniwersalnego, co w zestawieniu z muzyką może nadać utworowi całkowicie nowy wymiar.
– Jacek Jekiel, dyrektor Opery na Zamku w Szczecinie
21 maja
DON KICHOT, Opera Śląska w Teatrze Śląskim im. Stanisława Wyspiańskiego w Katowicach
Po 16 latach nieobecności „Don Kichot” powrócił do Opery Śląskiej w zmienionej inscenizacji i z nowym składem zespołu. Premiera odbyła się z okazji Międzynarodowego Dnia Tańca.
Na stosunkowo małej scenie twórcom udało się zachować widowiskowy, optymistyczny nastrój baletu – o miłości (z przeszkodami) córki oberżysty Kitri i biednego cyrulika Basilia oraz o błędnym rycerzu walczącym z wiatrakami i jego wiernym słudze Sancho Pansie.
Henryk Konwiński płynnie poprowadził narrację i doskonale wyreżyserował komiczne części spektaklu. Stworzył przejrzyste i dynamiczne układy choreograficzne składające się z tańców klasycznych i charakterystycznych – hiszpańskich oraz cygańskich. Fragmenty złożone z choreografii Mariusa Petipy z 1869 r. z pietyzmem opracowała Liliana Kowalska.
– „Powrót klasyki”, POLITYKA nr 20 (3210)
https://www.youtube.com/watch?v=aIaeX9FFsMk
Inscenizacja i choreografia: Henryk Konwiński
Opracowanie choreografii „Driad” i przekaz pas de deux według Mariusa Petipy: Liliana Kowalska
Muzyka: Ludwig Minkus
24 maja
HORSES IN THE SKY, XXV Łódzkie Spotkania Baletowe, Kibbutz Contemporary Dance Company w Teatrze Wielkim w Łodzi
Choreografia: Rami Be’er
16 perfekcyjnie zsynchronizowanych tancerek i tancerzy pręży mięśnie w idealnie dopasowanych strojach. Sposób w jaki muzyka prowadzi ich ciała, działa na odbiorcę niemal hipnotycznie. Pomijając sporadyczne humorystyczne lub mroczne momenty Horses in the sky wyróżnia się wybitną jakością i wysublimowanym stylem. Efekt ten został osiągnięty dzięki harmonijnemu połączeniu światła, ruchu i kostiumów.
– Energetyczna podróż do wnętrza ludzkiej natury
25 maja
MOTHER’S MILK, XXV Łódzkie Spotkania Baletowe, Kibbutz Contemporary Dance Company w Teatrze Wielkim w Łodzi
Choreografia: Rami Be’er
Wykorzystując język tańca, dyrektor artystyczny zespołu Rami Be’er zgłębia swoją fascynację europejskim dziedzictwem kulturowym, którą zaszczepili mu doświadczeni Holokaustem rodzice. Na chwilę udaje mu się obudzić, przekazane przez nich, wspomnienia dotyczące życia i kultury. Na słabo oświetlonej – głównie przez wiszący pośrodku żyrandol – scenie, choreograf stworzył mroczną przestrzeń, w której słychać tylko bicie serca.
– Yonat Rothman. Mother’s Milk. Pieśń miłosna na cześć rodziców
Czytaj też: Jacek Przybyłowicz o trudnym zawodzie choreografa
31 maja
CISZA, XXV Łódzkie Spotkania Baletowe, Teatr Wielki w Łodzi
Choreografia: Ivan Cavallari
Muzyka: Ludwig van Beethoven
Ivan Cavallari stworzył taniec w stylu contemporary, a więc na bazie tańca klasycznego, neoklasycznego (z wykorzystaniem pointes) i współczesnego. Wrażenie robią dynamicznie zmieniające się obrazy, dobrze wykorzystana przestrzeń, przenikanie się scen zbiorowych z układami solistycznymi. Podobają mi się zaprojektowane przez Annę Chadaj – delikatnie nawiązujące do epoki – kostiumy i elementy scenografii. I subtelny, wzruszający sposób, w jaki została zinterpretowana tańcem muzyka Beethovena.