W najbliższych dniach…
7 lipca
Opera Krakowska, „Carmina Burana”
Kompozytor: Carl Orff
pieśni świeckie; tekst wg średniowiecznego rękopisu z klasztoru Benediktbeuern (Bawaria), wstęp i zakończenie: kompozytor
Malika Tokkozhina, Balet i Chór Opery Krakowskiej. Fot. Ryszard Kornecki
Inscenizacja i choreografia: Emil Wesołowski
Kierownictwo muzyczne: Tomasz Tokarczyk
Scenografia i kostiumy: Bożena Pędziwiatr
Reżyseria światła i projekcje: Dariusz Pawelec
Przygotowanie chóru: Jacek Mentel
Przygotowanie chóru dziecięcego: Beata i Marek Kluzowie
Balet i Chór Opery Krakowskiej oraz Magdalena Sztencel. Fot. Ryszard Kornecki
Emilowi Wesołowskiemu udało się wyczarować widowisko pełne życia, ruchu, tętniące namiętnością, radością samego istnienia. Oczywiście, te wszystkie emocje narzucała muzyka Orffa. (…) Świetnie spisali się w wokalnych partiach solowych Katarzyna Oleś-Blacha, Krzysztof Kur i Stanisław Kuflyuk, uroczy i pięknie brzmiący był chór dziecięcy (przygotowanie Beata i Marek Kluzowie). Zapierała dech w piersiach powietrzna akrobatyka Magdaleny Sztencel. Ale przede wszystkim kapitalny był balet Opery Krakowskiej.
Fragment recenzji Anny Woźniakowskiej, Polska Muza, 28.04.2018 r.
8 lipca
Ogrody muzyczne, „Korsarz”, Balet Bolszoj
Libretto: Jules Henri Vernoy de Saint-Georges, Joseph Mazilier w opracowaniu Mariusa Petipy na podstawie poematu Lorda Byrona
Muzyka: Adolphe Adam
Choreografia: Aleksiej Ratmański (częściowo zrekonstruowana choreografia Mariusa Petipy)
Osadzony w orientalnej scenerii balet to prawdziwa uczta dla oka oraz gratka dla wielbicieli XIX-wiecznego grand ballet, z efektownymi scenami zbiorowymi. „Korsarz” to romantyczna historia miłości pirata Konrada i niewolnicy Medory. Aleksiej Ratmański i Jurij Burłaka wznawiając balet wykonali ogromną pracę studiując materiały przechowywane w muzeach i bibliotekach Moskwy, Petersburga i Paryża. Odczytali również notację oryginalnej choreografii Petipy, znajdującą się w The Harvard Theatre Collection. „Korsarz” prezentowany w Teatrze Bolszoj bazuje na wersji z 1899 roku, uzupełnionej pomysłami autorstwa Ratmańskiego i Burłaki. Zgodnie z XIX-wieczną konwencją, podczas tworzenia widowiska choreografowie często dodawali do partytury tańce pochodzące spod pióra innego kompozytora. W tym przypadku, prócz muzyki Adama, pojawią się także fragmenty autorstwa Léo Delibesa, Cesare Pugniego, Piotra von Oldenburg, Riccardo Drigo, Alberta Zabela oraz Juliusa Gerbera. W przedstawieniu bierze udział 120 tancerzy – nazywowkinach.pl
Rejestracja przedstawienia z Teatru Bolszoj w Moskwie transmitowanego w kinach 22 października 2017 r.
W obsadzie:
Jekaterina Krysanowa jako Medora, grecka niewolnica
Igor Cwirko jako Konrad, przywódca korsarzy
Denis Sawin jako Birbanto, jeden z korsarzy
8 lipca
„Giselle”, Bolshoi Ballet Live
Sieć kin Multikino: Bydgoszcz, Gdańsk, Gdynia, Katowice, Kraków, Lublin, Łódź, Olsztyn, Poznań (Stary Browar), Rzeszów, Szczecin, Warszawa (Multikino Ursynów, Multikino Złote Tarasy), Wrocław (Pasaż Grunwaldzki), Zabrze
Muzyka: Adolphe Adam
Choreografia: Jurij Grigorowicz wg Jeana Coralliego, Jules’a Perrota, Mariusa Petipy
Scenografia i kostiumy: Simon Wirsaładze
Przeżywający kryzys tożsamości książę Albrecht (Siergiej Połunin) uwodzi, ukrywając swoje prawdziwe pochodzenie, szczerą i spontaniczną wiejską dziewczynę Giselle (Swietłana Zacharowa). Romans z góry skazany jest na niepowodzenie. Albrecht jest zaręczony i szybko zostaje zdemaskowany. Kobiety różnie radzą sobie z tematem niewierności. Batylda (Wiera Borisenkowa), narzeczona Albrechta, zachowuje spokój i obojętność. Giselle wpada w obłęd, pęka jej serce i umiera. Jeszcze inaczej postępują willidy. Każdego napotkanego mężczyznę traktują jak wroga i bezlitośnie doprowadzają do śmierci. To właśnie one zamierzają pomścić krzywdę Giselle. Dowodzi nimi Mirta (Jekaterina Szipulina), zwana żartobliwie w branży baletowej „kierowniczką cmentarza”. Uśmiercają zakochanego po uszy w Giselle Hansa ( Denis Sawin) i nie zamierzają odpuścić Albrechtowi. Książę wydaje się skruszony i prosi o łaskę. Niestety nie dowiemy się już, jak długo pozostanie w tym stanie.
Joanna Brych, „Mścicielki z baletu”, POLITYKA nr 44 (3033), 27 października 2015 r.
Przedstawienie zarejestrowano podczas transmisji na żywo 11 października 2015 r.
W obsadzie:
Swietłana Zacharowa jako Giselle
Siergiej Połunin jako książę Albert
Denis Sawin jako Hans, myśliwy
Jekaterina Szypulina jako Mirta, królowa willid
Daria Chochłowa i Igor Cwirko – pas de deux w I akcie
9 lipca
Mezzo.tv, „La Belle au bois dormant” (Śpiąca królewna), Staatsballett Berlin
Muzyka: Piotr Czajkowski
Libretto: Nacho Duato wg Iwana Wsiewołożskiego
Inscenizacja i choreografia: Nacho Duato
Scenografia i kostiumy: Angelina Atlagić
Spektakl zarejestrowano 2 października w Deutsche Oper Berlin.
W obsadzie:
Iana Salenko jako księżniczka Aurora
Marian Walter jako książę Désiré
Kolejne emisje: 14 i 27 lipca.
12 lipca
Nowy Teatr w Warszawie, premiera „You Are Safe”
Choreografia: Agata Siniarska, Ania Nowak, Katarzyna Wolińska
Dramaturgia: Mateusz Szymanówka
Reżyseria światła: Joanna Leśnierowska
Choreografia zależności ruchu ciał ludzkich, ciał obcych, myśli, bilionów bakterii, wirusów, globalnego ocieplenia, politycznych wyobrażeń oraz teorii. Fot. Jakub Wittchen
Kolejne przedstawienia: 13 lipca (wprowadzenie Joanny Leśnierowskiej, a po spektaklu spotkanie z twórcami) oraz 14 lipca.
