#Zostańwdomu i oglądaj taniec – część druga
Pięć wyjątkowych premier online nadawanych z Warszawy, Paryża, Londynu i Nowego Jorku.
Dostęp do kultury wysokiej, premierowych wydarzeń jest zazwyczaj mocno ograniczony – organizacyjnie i finansowo. Dzięki uprzejmości teatrów, które w czasie trwającej pandemii, same mocno dotknięte jej skutkami, bezpłatnie dzielą się swoim repertuarem z całym światem, w ciągu kilku najbliższych godzin, dni i tygodni, mamy możliwość obejrzenia spektakli, nie zawsze dostępnych na wyciągnięcie ręki. Dlatego zachęcam – oglądajmy i w miarę możliwości wspierajmy, nawet małymi kwotami.
Już dziś o 18.00 w serwisie VOD Teatru Wielkiego – Opery Narodowej pojawi się spektakl, który nie wymaga dodatkowych rekomendacji. Będzie to „Śpiąca królewna” w choreografii Jurija Grigorowicza i w wykonaniu artystów Polskiego Baletu Narodowego. W obsadzie: Chinara Alizade jako Księżniczka Aurora, Dawid Trzensimiech jako Książę Désiré, Kristóf Szabó w roli złej wróżki Carabosse, Palina Rusetskaya w roli Wróżki Bzu. Przedstawienie zostało zarejestrowane w maju 2019. Odbędą się trzy emisje online, poza dzisiejszą: 18 i 25 kwietnia. Ale pozycją obowiązkową są też dwa kameralne balety komediowe PBN, na razie dostępne bez ograniczeń czasowych, oba oparte na utworach Aleksandra Fredry i do muzyki Stanisława Moniuszki: „Przypowieść sarmacka” w choreografii Conrada Drzewieckiego oraz „Mąż i żona” Anny Hop.
Wieczór obyczajowy – recenzja spektaklu: „Fredriana”
O 19.30 Opera Paryska rozpocznie na Facebooku emisję „Hommage à Jerome Robbins”. Mam nadzieję, że bez ograniczeń terytorialnych, a tak z powodów prawnych stało się niedawno z „Giselle”. Jerome Robbins, jeden z najwybitniejszych choreografów, w Polsce znany chyba jednak głównie z realizacji musicalowych, takich jak: „West Side Story” czy „Skrzypek na dachu”, przez długie lata związany był z New York City Ballet, do którego zaangażował go George Balanchine. Także z baletem Opery Paryskiej, która postanowiła uczcić dokonania Robbinsa wieczorem baletowym ukazującym różnorodność jego twórczości i źródeł inspiracji. W programie znajdują się cztery balety: „Popołudnie Fauna” do muzyki Claude’a Debussy, „Suita tańców” do muzyki Jana Sebastiana Bacha, „Fancy Free” do muzyki Leonarda Bernsteina i „Glass Pieces” do muzyki Philipa Glassa.
We wtorek wieczorem Teatr Maryjski wyemituje „Fontannę Bachczysaraju”, balet oparty na poemacie Aleksandra Puszkina, o którym już pisałam, kiedy znajdował się w programie telewizji Mezzo.
Ofiara zazdrości. Obowiązkowa lektura baletowa
Alvin Ailey American Dance Theater udostępni spektakl „Lazarus” (Łazarz) z 2018 r., dzieło inspirowane życiem założyciela zespołu – Alvina Ailey’a, opowiadające o nierównościach rasowych, z jakimi Ameryka mierzy się do dziś. „Ninety-five percent of the work I do is dark” – mówi choreograf Rennie Harris w rozmowie opublikowanej w The New York Times. Polecam cały artykuł, A Dance Homage to Alvin Ailey as His Company Turns 60, poświęcony „Łazarzowi” i procesowi powstawania choreografii. Emisje odbędą się w dniach 16-19 kwietnia. Kilka dni później w programie pojawi się „Night Creature” Alvina Ailey’a.
Premiery online kontynuuje, na YouTube i Facebooku, Royal Opera House. Wszystkie spektakle, już wyemitowane i czekające w kolejce, będą dostępne przez cały okres pandemii. „Acis i Galatea” Georga Friedricha Händla – w reżyserii i choreografii Wayne’a McGregora – okazała się uroczą, bez zbędnego eksperymentowania, w tradycyjny sposób nowoczesną, pastersko-mitologiczną operą-baletem, której powabu dodają scenograficzne obrazy nasuwające mi skojarzenia z rokokowymi Fêtes galantes i japońskimi drzeworytami. Dyskretna, ale jednak stale obecna, wyrafinowana, doskonale reagująca na śpiew i muzykę, choreografia McGregora nie jest zwykłą wstawką taneczną, artyści baletu stali się w tej realizacji cichymi partnerami śpiewaków. Wykonanie jest na najwyższym poziomie.
Jeśli ktoś liczy, że balet to tylko „wiotkie łabędzie” albo „skoczni książęta w rajtuzach” i „lżejsze pozycje do śmiechu”, za kilka dni może się rozczarować. W najbliższy piątek w programie ROH pojawi się taneczna adaptacja „Przemiany” Franza Kafki. Choreografię „The Metamorphosis” stworzył Arthur Pita, a w postać Gregora Samsy wcielił się Edward Watson, jeden z czołowych tancerzy Baletu Królewskiego. „Few works of literature describe movement in such hallucinatory detail as The Metamorphosis (Niewiele utworów literackich opisuje ruch w tak halucynacyjnych szczegółach jak „Przemiana”), few performers could embody him better than Edward Watson” (niewielu wykonawców mogłoby się wcielić w tę rolę lepiej od Edwarda Watsona); „This radical mutation is arguably more gruelling to watch than Kafka’s descriptions are to read” (Ta przerażająca przemiana jest zapewne bardziej wyczerpująca do oglądania niż czytanie opisów Kafki) – napisała Judith Mackrell tuż po premierze spektaklu w Linbury Studio Theatre w Londynie.
The Metamorphosis – The Guardian
Dancing Kafka – The New York Review of Books
Kolejną baletową premierą w ramach cyklu #OurHouseToYourHouse będzie „The Winter’s Tale” w choreografii Christophera Wheeldona na podstawie „Zimowej opowieści” Williama Szekspira. W ubiegłym roku spektakl wszedł do repertuaru Baletu Bolszoj. W transmisjach kinowych jeszcze się nie pojawił. Ale na stronie teatru są dostępne informacje o twórcach i libretto.
A jakie jeszcze spektakle oprócz „Piotrusia i Wilka” i dzisiejszej „Śpiącej królewny”, którą chyba jednak częściej oglądają dorośli, mogą obejrzeć dzieci? Fińska Opera Narodowa emituje na swojej stronie „Pippi Longstocking” (Pippi Pończoszankę), balet z elementami street dance o słynnej Pippi Långstrump z powieści Astrid Lindgren.
#Zostańwdomu i oglądaj taniec!
NOWOŚCI ONLINE
13 – 19 kwietnia
HOMMAGE À JEROME ROBBINS, Opera Paryska
W programie cztery balety w choreografii Jerome’a Robbinsa: „Popołudnie Fauna” do muzyki Claude’a Debussy, „Suita tańców” do muzyki Jana Sebastiana Bacha, „Fancy Free” do muzyki Leonarda Bernsteina, „Glass Pieces” do muzyki Philipa Glassa.
13, 18 i 25 kwietnia
ŚPIĄCA KRÓLEWNA, vod.teatrwielki.pl, Polski Balet Narodowy
Choreografia: Jurij Grigorowicz wg Mariusa Petipy
Muzyka: Piotr Czajkowski
Dyrygent: Alexei Baklan
Scenografia: Ezio Frigerio
Kostiumy: Franca Squarciapino
14 kwietnia
FONTANNA BACHCZYSARAJU, Balet Teatru Maryjskiego, mariinsky.tv
Choreografia: Rostisław Zacharow
Muzyka: Boris Asafiew
Ofiara zazdrości. Obowiązkowa lektura baletowa
16 – 19 kwietnia
LAZARUS (Łazarz), Alvin Ailey American Dance Theater
Choreografia: Rennie Harris
Muzyka: Darrin Ross
Kostiumy: Mark Eric
Premiera: New York City Center, 2018 r.
Od 17 kwietnia
THE METAMORPHOSIS (na podstawie opowiadania „Przemiana” Franza Kafki), #OurHouseToYourHouse, Royal Opera House
Choreografia: Arthur Pita
Muzyka: Frank Moon
Scenografia i kostiumy: Simon Daw
23 – 26 kwietnia
NIGHT CREATURE, Alvin Ailey American Dance Theater
Choreografia: Alvin Ailey
Muzyka: Duke Ellington
Premiera: 1974 r.
Od 1 maja
THE WINTER’S TALE (na podstawie „Zimowej opowieści” Williama Szekspira), #OurHouseToYourHouse, Royal Opera House
Choreografia: Christopher Wheeldon
Muzyka: Joby Talbot
Scenografia i kostiumy: Bob Crowley
SPEKTAKLE JUŻ WYEMITOWANE I NADAL DOSTĘPNE
ACIS I GALATEA, #OurHouseToYourHouse, Royal Opera House
Muzyka: Georg Friedrich Händel
Dyrygent: Christopher Hogwood
Przygotowanie chóru: Stephen Westrop
Reżyseria i choreografia: Wayne McGregor
Scenografia: Hildegard Bechler
Światło: Lucy Carter
PIOTRUŚ I WILK, #OurHouseToYourHouse, Royal Opera House
Muzyka: Siergiej Prokofiew
Choreografia: Matthew Hart
Scenografia i kostiumy: Ian Spurling
PIPPI LONGSTOCKING, Fińska Opera Narodowa online
My first question was whether Pippi can dance classical ballet – and the answer was no. Classical ballet follows formal rules, and Pippi is a rebel. She must move freely through different dance forms – Pär Isberg
Choreografia: Pär Isberg, Karl Dyall (Street Dance)
Muzyka: Georg Riedel, Stefan Nilsson
Scenografia: Bo-Ruben Hedwall
Kostiumy: Ann-Mari Anttila
Przedstawienie zarejestrowane 14 grudnia 2019 r.
MĄŻ I ŻONA, vod.teatrwielki.pl, Polski Balet Narodowy
Balet w jednym akcie na motywach komedii Aleksandra Fredry
Choreografia: Anna Hop
Muzyka: Stanisław Moniuszko (adaptacja muzyki baletowej „Na kwaterze” i pieśni „Dumka”)
Interludia: Wojciech Kostrzewa
Scenografia: Małgorzata Szabłowska
Kostiumy: Maciej Zień
PRZYPOWIEŚĆ SARMACKA, vod.teatrwielki.pl, Polski Balet Narodowy
Balet w jednym akcie na motywach „Zemsty” Aleksandra Fredry
Choreografia: Conrad Drzewiecki
Odtworzenie i realizacja: Emil Wesołowski
Muzyka: Stanisław Moniuszko – adaptacja uwertury fantastycznej Bajka
Scenografia: Jan Bernaś/ Lilia Ostrouch
Kostiumy: Krzysztof Pankiewicz/ Katarzyna Załęcka
Czytaj też:
Wieczór obyczajowy – recenzja spektaklu: „Fredriana”
Ofiara zazdrości. Obowiązkowa lektura baletowa
Dancing Kafka – The New York Review of Books
The Metamorphosis – The Guardian
A Dance Homage to Alvin Ailey as His Company Turns 60 – The New York Times
