Baletowe Must-See
3 maja
LAC, Les Ballets de Monte-Carlo, Mezzo
Choreografia: Jean-Christophe Maillot
Muzyka: Piotr Czajkowski
4 maja
BALANCHINE | FORSYTHE | SIEGAL, PREMIERA, Staatsballett Berlin, STAATSOPER UNTER DEN LINDEN
Choreografia: George Balanchine
Muzyka: Piotr Czajkowski
THE SECOND DETAIL
Choreografia: William Forsythe
Muzyka: Thom Willems
OVAL
Choreografia: Richard Siegal
Muzyka: Alva Noto
4 – 11 maja
ROSAS – Les Six Concertos Brandebourgeois, Balet Opery Paryskiej/ Palais Garnier, Mezzo i Mezzo Live HD
Choreografia: Anne Teresa De Keersmaeker
Muzyka: Jan Sebastian Bach
4 maja – 18 czerwca
ŚPIĄCA KRÓLEWNA, RETRANSMISJA, Bolshoi Ballet Live, nazywowkinach.pl
Choreografia: Jurij Grigorowicz wg Mariusa Petipy
Muzyka: Piotr Czajkowski
Zdjęcie: Damir Jusupow/ Teatr Bolszoj. Materiał prasowy: nazywowkinach.pl
8 – 31 maja
ZŁOTY WIEK, RETRANSMISJA, Bolshoi Ballet Live, nazywowkinach.pl
Nina Kapcowa i Michaił Łobuchin. Zdjęcie: Damir Jusupow, Teatr Bolszoj
Choreografia: Jurij Grigorowicz
Muzyka: Dmitrij Szostakowicz
Pierwsze libretto napisał reżyser filmowy – Aleksandr Iwanowski. Na wystawie przemysłowej „Złoty wiek”, w bliżej nieokreślonym mieście w zachodniej Europie, faszystowska drużyna piłkarzy rywalizowała z drużyną komunistyczną. Był też pokaz wielkiej armaty („najważniejszego eksponatu”) i runda bokserska między białym i czarnoskórym bokserem. Tancerka kabaretowa (Olga Jordan) – tańcząc zmysłowe adagio w parze z Faszystą (Leonid Ławrowski) – uwodziła radzieckiego Kapitana (Konstantin Zujkow). Komsomołka spacerowała po mieście z Murzynem. Kapitalistyczni stróże porządku urządzili prowokację, aby skompromitować Kapitana. Na stadionie trwały zawody sportowe w różnych dyscyplinach – boksie, rzucie dyskiem, tenisie, koszykówce i piłce nożnej. Projekcje filmowe ukazywały burżuazyjne rozrywki i pogoń policji za Komsomołką i Murzynem. W finale – podczas potańcówki urządzonej pod hasłem „Złoty wiek” – Galina Ułanowa jako młoda zachodnia Komunistka demaskowała podstępnego Faszystę, w tym samym czasie towarzysze-robotnicy uwalniali więźniów politycznych; spektakl kończył się „Tańcem solidarności” robotników z piłkarzami radzieckimi. Uznanie zdobył „Złoty wiek” dopiero na scenie Teatru Bolszoj w Moskwie w 1982 r. Z nowym librettem napisanym przez Isaaka Glikmana i Jurija Grigorowicza, autora choreografii. Akcja przeniesiona została do portowego miasta z lat 20. XX w.
– „Złoty wiek” Dmitrija Szostakowicza
Nina Kapcowa i Rusłan Skworcow. Zdjęcie: Damir Jusupow, Teatr Bolszoj
Obsada: Nina Kapcowa, Rusłan Skworcow, Michaił Łobuchin, Jekaterina Krysanowa, soliści, koryfeje i zespół baletowy.
10 maja
UN JOUR OU DEUX, Balet Opery Paryskiej, Mezzo
Choreografia: Merce Cunningham
Muzyka: John Cage, „Etcetera”
11 maja
CISZA, PRAPREMIERA, XXV Łódzkie Spotkania Baletowe, Teatr Wielki w Łodzi
Choreografia: Ivan Cavallari
Muzyka: Ludwig van Beethoven
19 maja
Carmen-Suita & Pietruszka, TRANSMISJA LIVE HD/ PREMIERA W KINACH, Bolshoi Ballet Live, nazywowkinach.pl
„Pietruszka” w choreografii Edwarda Cluga. Zdjęcie: Jelena Fetisowa/Teatr Bolszoj
Choreografia: Alberto Alonso (Carmen) / Edward Clug (Pietruszka)
Muzyka: Georges Bizet / Rodion Szczedrin (Carmen) / Igor Strawiński (Pietruszka)
Obsada:
CARMEN: Swietłana Zacharowa, Denis Rodkin, Michaił Łobuchin, Witalij Biktimirow, Olga Marczenkowa
PIETRUSZKA: Denis Sawin, Jekaterina Krysanowa, Anton Sawiczew, Wiaczesław Łopatin
Denis Sawin – Pietruszka, Jekaterina Krysanowa – Balerina, Gieorgij Gusiew – Szarlatan. Zdjęcie: Jelena Fetisowa/Teatr Bolszoj
26 i 31 maja
SYLFIDA, Staatsballett Berlin, Deutsche Oper Berlin
Staatsballett Berlin
Choreografia: August Bournonville (wersja z 1836 r. zrealizowana przez Franka Andersena)
Klucz do sukcesu leży w dobrym wystawieniu.
Duńczycy nie muszą się tym martwić. „Sylfida” nigdy nie wypadła z ich repertuaru. Rekonstrukcja nie jest więc konieczna, choreografia jest po prostu – zgodnie z tradycją – przekazywana z pokolenia na pokolenie. Między innymi przez Franka Andersena, w latach 1985-1994 i 2002-2008 dyrektora artystycznego Królewskiego Baletu Duńskiego, wybitnego specjalistę od baletów Augusta Bournonville’a. To on pracował ze Staatsballett Berlin i zagwarantował powodzenie przedsięwzięcia.
Muzyka: Herman Løvenskiold
Scenografia i kostiumy: Marie i Dali
Reżyseria światła: Ellen Ruge
30 maja
VAN DIJK | EYAL, Staatsballett Berlin, Komische Oper Berlin
DISTANT MATTER
Choreografia: Anouk van Dijk
Muzyka: Jethro Woodward
Reżyseria światła i scenografia: Paul Jackson, Anouk van Dijk, Claus de Hartog
Kostiumy: Jessica Helbach
HALF LIFE
Choreografia: Sharon Eyal i Gai Behar
Muzyka: Ori Lichtik
Kostiumy: Rebecca Hytting
Reżyseria światła: Alon Cohen
Grupa trzynastu tancerek i tancerzy, w cielisto-skąpych kostiumach, drepcze w miejscu, przez większość czasu na ugiętych lekko kolanach, ale oprócz tego ciekawie zastosowanego transowego plié, pojawia się też dające lekki oddech relevé. Artyści giętko i plastycznie tańczą tułowiem, ramionami, ręce wykonują ruchy raz płynne, raz nieco kanciaste, dłonie dotykają ciała. Taki hipnotyczny seans trwa około 20 minut. I nagle – zupełnie niespodziewanie – następuje zmiana nastroju, pojawia się inny rodzaj napięcia.
– Premiera w Berlinie. Sharon Eyal tworzy coś nowego
THE WHITE CROW (Biały kruk) – w kinach
Reżyseria: Ralph Fiennes
Scenariusz: David Hare na podstawie „Nureyev: A Life” Julie Kavanaugh
Choreografia i konsultacja scen tanecznych: Johann Kobborg
Sekwencja zdarzeń dziejących się na lotnisku – od momentu, kiedy Nuriejew dowiaduje się, że nie leci do Londynu, aż do podjęcia przez niego ostatecznej decyzji – trzyma w napięciu, jak w najlepszym filmie sensacyjnym, którego zakończenia jeszcze nie znamy.
W obsadzie: Oleg Ivenko (Rudolf Nuriejew), Ralph Fiennes (Aleksander Puszkin), Czułpan Chamatowa (Ksenia Puszkin), Raphaël Personnaz (Pierre Lacotte), Siergiej Połunin (Jurij Sołowiew), Adèle Exarchopoulos (Clara Saint), Anastazja Mieskowa (Ałła Osipienko)
