Baletowe Must-See

GIRL – w kinach od 22 marca

Reżyseria: Lukas Dhont
Scenariusz: Lukas Dhont, Angelo Tijssens
Choreografia: Sidi Larbi Cherkaoui

Mitem jest, że baletnice to delikatne, przewrażliwione na swoim punkcie istoty. To żołnierki. Najbardziej wytrzymałe, ambitne i konsekwentne osoby, jakie znam. Nie bez powodu tak niewielu chłopców czy mężczyzn tańczy na pointach – choć są oczywiście szkoły, w których tego się uczy.

– „Kobiecość wytańczona na pointach” – rozmowa Anny Serdiukow z Victorem Polsterem, miesięcznik KINO, marzec 2019

THE WHITE CROW (Biały kruk) – w kinach od 29 marca

Reżyseria: Ralph Fiennes
Scenariusz: David Hare na podstawie „Nureyev: A Life” Julie Kavanaugh
Choreografia i konsultacja scen tanecznych: Johann Kobborg

W obsadzie: Oleg Ivenko (Rudolf Nuriejew), Ralph Fiennes (Aleksander Puszkin), Czułpan Chamatowa (Ksenia Puszkin), Raphaël Personnaz (Pierre Lacotte), Siergiej Połunin (Jurij Sołowiew), Adèle Exarchopoulos (Clara Saint), Anastazja Mieskowa (Ałła Osipienko)

1 i 12 kwietnia

GISELLE, Balet Teatru Maryjskiego, Mezzo

Choreografia: Jean Coralli, Jules Perrot, Marius Petipa
Muzyka: Adolphe Adam

Mezzo emituje przedstawienie zarejestrowane w Teatrze Maryjskim, w jednej z najlepszych ze znanych mi inscenizacji, zrealizowane na podstawie wersji Mariusa Petipy z 1884 r. W rolach Giselle i Albrechta tańczą Diana Wiszniowa i gościnnie Mathieu Ganio, Étoile Opery Paryskiej. Jako Mirta występuje Jekatierina Iwannikowa, jako Hans – Igor Kolb. Lepszych wykonawców nie można sobie wymarzyć. Jeśli oglądać „Giselle”, to tylko w takich obsadach.

–  Ćwiczenia z równowagi

Na afiszu teatru – 2, 5, 7 kwietnia

DVD & Blu-ray

GISELLE, English National Ballet

Choreografia: Akram Khan

Acclaimed dancer-choreographer Akram Khan ‘speaks tremendously of tremendous things’ (Financial Times) and this new Giselle reimagines the classic narrative ballet for the 21st Century. Giselle had become a former garment factory migrant worker, Albrecht, a member of the wealthy factory-owning class. An abandoned ‘ghost factory’ haunted by the memory of female migrant workers, many of them victims of industrial accidents, replaces the traditional glade of Act II. There, Giselle’s desire to break the cycle of violence will lead her to reconciliation with Albrecht and his release from the retributive justice of the Wilis.

– ROH

4, 22, 26 kwietnia

SYLFIDA, Staatsballett Berlin, Deutsche Oper Berlin

Staatsballett Berlin

Choreografia: August Bournonville (wersja z 1836 r. zrealizowana przez Franka Andersena)
Muzyka: Herman Løvenskiold
Scenografia i kostiumy: Marie i Dali
Reżyseria światła: Ellen Ruge

Klucz do sukcesu leży w dobrym wystawieniu. Duńczycy nie muszą się tym martwić. „Sylfida” nigdy nie wypadła z ich repertuaru. Rekonstrukcja nie jest więc konieczna, choreografia jest po prostu – zgodnie z tradycją – przekazywana z pokolenia na pokolenie. Między innymi przez Franka Andersena, w latach 1985-1994 i 2002-2008 dyrektora artystycznego Królewskiego Baletu Duńskiego, wybitnego specjalistę od baletów Augusta Bournonville’a. To on pracował ze Staatsballett Berlin i zagwarantował powodzenie przedsięwzięcia.

– Berlińska „Sylfida”

4 – 24 kwietnia

ROSAS – Les Six Concertos Brandebourgeois, Balet Opery Paryskiej/ Palais Garnier, Mezzo i Mezzo Live HD

Choreografia: Anne Teresa De Keersmaeker
Muzyka: Jan Sebastian Bach

6 kwietnia

FREDRIANA, PREMIERA, Polski Balet Narodowy, Teatr Wielki – Opera Narodowa

Fredriana. Plakat Adam Żebrowski

PRZYPOWIEŚĆ SARMACKA – balet Conrada Drzewieckiego w jednym akcie na motywach „Zemsty” Aleksandra Fredry

Muzyka: Stanisław Moniuszko
Odtworzenie i realizacja: Emil Wesołowski

„Nigdy nie zgłębiałem, co stanowi istotne szczęście w małżeństwie; mniemam jednak, że dwie osoby dobierać się powinny, jak para koni: równy chód, równy zwrot, równy ogień, wtedy dobrze się jedzie, a mniej się morduje. Ale kiedy jeden jest bystry, a drugi leniwy, ten miękki, tamten twardousty, ten ciągnie, tamten skacze; to diabła warto!”. Oto i hrabia Fredro! Miłosne perypetie stanowiły jeden z ulubionych tematów jego twórczości. Lekkość i swada z jaką je prezentował inspiruje również choreografów najnowszej premiery w Teatrze Wielkim Operze Narodowej – „Fredriana”.

– materiał prasowy TW – ON

MĄŻ i ŻONA – balet w jednym akcie na motywach komedii Aleksandra Fredry

Muzyka: Stanisław Moniuszko
Libretto, choreografia i reżyseria: Anna Hop

Anna Hop

7 kwietnia

ZŁOTY WIEK, RETRANSMISJA, Bolshoi Ballet Live, nazywowkinach.pl

Choreografia: Jurij Grigorowicz
Muzyka: Dmitrij Szostakowicz

Jekaterina Krysanowa i Michaił Łobuchin. Zdjęcie: Damir Jusupow, Teatr Bolszoj

Obsada: Nina Kapcowa, Rusłan Skworcow, Michaił Łobuchin, Jekaterina Krysanowa, soliści, koryfeje i zespół baletowy.

Zdjęcie: Damir Jusupow, Teatr Bolszoj

9 – 20 kwietnia

LAC, Les Ballets de Monte-Carlo, Mezzo

Choreografia: Jean-Christophe Maillot
Muzyka: Piotr Czajkowski

En collaboration avec l’écrivain Jean Rouaud, Jean-Christophe Maillot renoue avec les tourments d’un récit qui s’inspire de nos peurs d’enfance et de nos terreurs nocturnes. Ces expériences enfouies sont ici exhumées et associées à un contexte familial machiavélique qui sert de support à un ballet en clair-obscur. Le passage de l’état animal à celui d’être humain interroge notre propre nature. Nous croyons être différents des animaux par notre capacité à faire des choix. Mais en sommes-nous seulement capables ? Ne sommes-nous pas au fond tout aussi égarés que ce Prince ? Jean-Christophe Maillot nous le montre hésitant entre le blanc et le noir, le bien et le mal, la candeur et l’érotisme. Peut-être notre humanité ne repose-t-elle finalement que sur cette insatiabilité fruste qui nous définit depuis notre premier cri – Nous voulons tout!

9 – 20 kwietnia

CASSE-NOISETTE COMPAGNIE, Les Ballets de Monte-Carlo, Mezzo

Choreografia: Jean-Christophe Maillot
Muzyka: Piotr Czajkowski